Στην παραδοσιακή τοπική μαγειρική κυριαρχούν υλικά που δένουν τη φύση με τον πολιτισμό: τα δημητριακά, το καλαμπόκι και τα όσπρια άφθονα άλλοτε στον σουδενιώτικο κάμπο, τα γαλακτοκομικά, το κρέας στις μεγάλες γιορτές, άγρια χόρτα την άνοιξη και μανιτάρια το φθινόπωρο.

Πίττες ανοιχτές, κλειστές, αλμυρές, γλυκές, με φύλλο ή χωρίς, αλλά με υπόστρωμα από αλεύρι καλαμποκιού γεμισμένες με κάθε λογής υλικά αποτελούν φαγητά εορταστικά (η κρεατόπιττα της Πρωτοχρονιάς), τελετουργικά (η γλυκιά γαμήλια ριζόπιττα), εποχιακά (η φακόπιττα της Σαρακοστής) ή προσφιλή φιλέματα για τον αναπάντεχο επισκέπτη (η τραγανή αλευρόπιττα).

Άγρια φρούτα όπως τα κράνα αρωματίζουν λικέρ, άγρια χόρτα με παράξενα ονόματα αρωματίζουν χορτόπιττες, ενώ το φθινόπωρο τα κουκουμέλια (Agaricus campestris) και τα περδικοπμανίταρα (Macrolepiota procera). αποτελούν τα πιο αγαπητά μανιτάρια που συλλέγουν οι ντόπιοι.